W poszukiwaniu letnich klimatów w miesiącu październiku/ looking for summer season in October

Za oknem pada deszcz i jest ponuro. Co będzie dalej jeżeli ja już narzekam na pogodę pod koniec października?

Dlatego z tęsknota wspominam swój krótki pobyt w Guadalmare koło Alicante. Wystarczy 3,5 godziny lotu i jesteśmy w Hiszpanii gdzie czekają na nas temperatury wakacyjne. 

Pobyt był krótki jako, że jechałam na spotkanie do Murci w ramach projektu, w którym uczestniczę. Ponieważ loty bezpośrednie były tylko możliwe 2 dni przed spotkaniem zdecydowałam się jechać 2 dni wcześniej. Wylot był we wtorek. W niedzielę wieczorem wróciłam również z ciepłej Toskanii, do której  zabrałam  grupę osób z biura. Uwielbiam ten region i zawsze organizuję wyjazdy w tym kierunku z wielką radością. Szybkie przepakowanie i już znowu jestem w samolocie.

Podróżowanie samolotami dla osoby niepełnosprawnej jest  czasami łatwiejsze niż dojazd na lotnisko. Jak tylko znalazłam się w budynku lotniska zajął się mną serwis dla niepełnosprawnych. Siadam na wózek i od tej chwili o nic się nie muszę martwić.                            " TERESKA" czyli ambulift ( pojazd wyposażony w windę) zawozi mnie prosto na pokład samolotu. 

Czas szybko mija i lądujemy w Hiszpanii nawet przed czasem.

To dla mnie znaczy dłuższe czekanie na kierowcę, który ma mnie zawieść do  Guadalmare oddalonej około 25 km od lotniska. Koszt nie jest może najtańszy, ale jazda autobusem z przesiadkami kiedy jestem o dwóch kulach jest najlepszym rozwiązaniem. Temperatura powyżej 25 stopni.  Bardzo ciepło. Czuję się jak  raju.

Hotel rezerwowałam jeszcze w Polsce. Skusiła mnie cena oraz odległość od plaży. Miało być tylko 150 metrów. Niestety okazało trochę więcej ..... . 

Pokój zamawiałam z dostosowaną łazienką dla osoby niepełnosprawnej. Gdybym była na wózku inwalidzkim  już miałabym problem. Jak można przygotować brodzik z niewielkim stopniem?

To jest tak jak za dostosowanie biorą się osoby zdrowe. Pozostała część hotelu ma podjazdy.  Podzieliłam uwagami z hotelem. Okazuje się, ze hotel prowadzony jest przez Rosjan i Ukrainców.  Mój hiszpański i rosyjski jest słabiutki, posługuję się angielskim.

Wychodzę w poszukiwaniu morza i plaży wg wskazówek recepcji. Jest płasko. Są zjazdy. Po drodze mijają mnie osoby niepełnosprawne na skuterkach. Też taki chciałabym. Za chwilę znajduję się na nadmorskim bulwarze. Wzdłuż plaży mnóstwo kafejek i restauracji. A co tam idę na lody. Siadam w kawiarni i obserwuję innych.

Wkoło słychać Brytyjczyków i Niemców oraz Hiszpanów. Mnóstwo osób wynajmuje lub  kupuje apartamenty w tym regionie.

Dzisiaj na plażę za późno, ale jutro leżę cały dzień.

W drodze do hotelu migną mi dostosowany bus. Chyba ma jakieś zboczenie zawodowe. Pani kierowca informuje mnie, że właśnie na tyłach hotelu znajduje się dom starców dla osób niepełnosprawnych i wszystkie informacje na temat transportu dostosowanego mogę tam uzyskać. Wchodzę, znajome wózki, balkoniki widoczne są już w recepcji. Fajne miejsce dla osób niepełnosprawnych. Pytam o ceny. Nie są bardzo szokujące. Chyba w Polsce drożej.

Następnego jakoś mi się  długo schodzi i na plaży pojawiam dopiero koło 11:00. Trochę mam problemu z zejściem po rampie – zbyt stroma dlatego proszę o pomoc przechodnia.

To samo robię w drodze powrotnej z plaży.

Koszt łóżka plażowego 6€ za cały dzień.

W przeciągu 4 godzin plażowania pojawia się więcej osób niepełnosprawnych. I to mi się podoba, że coraz więcej osób ośmiela się korzystać z plaży pomimo widocznej niepełnosprawności.

Szkoda, że jestem tu tylko jeden dzień. Rozumiem teraz moją siostrę, która uwielbia to miejsce zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym.

Schodzę z plaży. Wabiona zapachem z restauracji  postanawiam wejść i zamówić sardynki. Do tego koniecznie lampkę wina. Za wszystko płacę 6,50 €.

Następnego dnia koniec leniuchowania. Jadę do Murci oddalonej 65 km. Murcia to nie tylko miasto, ale również region o tej nazwie. Miasto założyli w IX wieku na brzegach rzeki Sequry, Maurowie pochodzący z Afryki.
Nasze spotkanie w ramach projektu odbywa się w Campusie Uniwersyteckim, część wydziałów mieści się na terenie dawnego Monastyru.

Mało kto wie, że właśnie w Murci  znajduje się uniwersytet starszy o prawie 100 lat od Jagiellońskiego.

 Jako, że nie był to wyjazd turystyczny nie było zbyt dużo czasu na zwiedzanie, ale zobaczyłam Katedrę zbudowana na fundamentach meczetu, której budowę rozpoczęto w XIV w. a ukończono cztery stulecia później.  Budowla reprezentuje osobliwą mieszankę stylów, określaną jako śródziemnomorski gotyk. Uważana jest za jedną z najpiękniejszych świątyń w całej Hiszpanii.

Przekonuję się na własnej skórze,  jak czasami nazwy mogę miejsc mogę być mylące. Na mapie znajduję  plac kwiatowy / Plaza de las Flores/. Oczywiście myślę, że będzie tak jak w Krakowie w Sukiennicach gdzie kwiaciarki sprzedają kwiaty.  Biorę taksówkę  i jadę tam. A tutaj niespodzianka. Żadnych kwiatów tylko same restauracje serwujące wyborne tapas.

Pytam recepcjonistki w hotelu co warto jeszcze zobaczyć. Poleca KASYNO.

Mówię, że ja jestem z Polski i raczej nie stać mnie na Kasyno. W Kasynie tym nie ma ruletki. Obecnie mieści się tutaj muzeum. Odbywają się też wystawy i różnego rodzaju wydarzenia artystyczne. W przeszłości był klub elit miejskich. Budynek oddano do użytku 11 czerwca w 1847. Do budynku prowadzą schody, ale też jest podjazd. Niepełnosprawni i opiekunowie wchodzą gratis. Wnętrze przepiękne.

Oglądam pokój spotkań, salon taneczny w stylu francuskim, bibliotekę.  Jest również restauracja. Chciałam się napić herbaty w pięknym wnętrzu. Nie udało się. Musiałabym zakupić lunch lub być członkiem klubu.

Wychodzę z muzeum i jeszcze spaceruję po mieście. Jest 18:00 czas coś zjeść. Zapominam, że jestem w Hiszpanii i restauracje o tej porze są zamknięte. Cos tam udaje mi się znaleźć.

Wracam do hotelu wcześniej ponieważ jutro mam transfer na lotnisko o godzinie czwartej rano. Wylot do Polski jest 06:20.

Jutrzejszy dzień zapowiada się ciekawie. Jeżeli samolot się nie spóźni chcę jechać z Elą na 30 lecie pracy twórczej Lilli Latus, mojej serdecznej koleżanki. Obiecałam, że przyjadę.

Następnego dnia lądujemy punktualnie na lotnisku w Modlinie. O godzinie 12:00 jestem w domu. Mam godzinę na umycie włosów, przepakowanie walizki. O 13:10 przyjeżdża Ela i ruszamy jej samochodem do Lilli. Udało się. Dzięki wspaniałemu kierowcy jakim jest Ela jesteśmy przed czasem.

Jest mi bardzo miło kiedy Lilla wymienia mnie jako swoją koleżankę i jednego ze sponsorów jej nowego tomika wierszy. Wkład mój był naprawdę niewielki. Spotykamy Marysię i Ulę, uczestniczki pozostałych wycieczek. 

Nocujemy w hotelu. W przeciągu niecałych dwóch tygodni spałam w pięciu różnych hotelach. Ela jeszcze chętnie porozmawiałaby, ale ja odpływam sen.

Za tydzień jadę na urodziny Asi do Białegostoku.